Puerto Princessa

Terug in Manila hebben we gekozen voor een iets wat luxer hotel vlakbij de mall of Asia de grootste mall van Azie.
De bus heeft ons keurig gedropt in een van de drukste straten van Manila tjonge jonge wat een gekkenhuis hier.Hadden we nu maar een stofmasker bleble.
Met de rugzak om een kilometertje of 4 gelopen langs een hoop arme straat bewoners richting ons hotel.En nu nog een bocht naar rechts en…lopen zo een duidelijk beter gedeelte van Manila in.!!
Tja heel raar nu geen tricycles (een fiets of brommer op drie wielen) meer, geen arme mensen maar welgestelde mensen en alles ziet er tiptop uit.!Tja de bewakers zorgen er wel voor dat er geen arme philipinos deze onzichtbare grens over komen.
Lekker opgefrist gaan we deze avond lekker rond geiten in de mall of Asia, waar vast iets te zien is.
Nou nou en ja hoor dit slaat werkelijk alles.! Zo iets hebben we nog nooit gezien wat een mega mega center is dit. De ontelbare retaurants,de ontelbare winkels die al helemaal in de kerstsferen zijn.
De gezellige kerstliederen en versieringen missen nu alleen nog maar een pak sneeuw haha.
Aan de boulevard staat ook een heuse kermis waar het druk is van de welgestelde mensen..heel raar om te weten dat ze een 200 meter verderop uit de vuilnisbakken eten……

De vlucht naar Puerto princessa was zo geboekt en na een uurtje vliegen landen we keurig op deze mooie hoofdstad van Palawan.
Deze komende dagen verblijven we in de Citadel net iets buiten het centrum van Puerto Princessa.
Citadel zelf en haar zuid afrikaanse man komen ons oppikken in hun minivan`en brengen ons naar onze slaapplaats voor de komende 3 dagen.
ZO zeg die hebben het mooi voor elkaar hier,een prachtig mini resortje van 8 kamers met bar en zwembad.!
Alles ziet er keurig uit en er is dan ook niets op aan te merken.!Tja hier zorgt de staff wel voor die hier elke dag om 6 uur beginnen met het poetsen,poetsen en poetsen en natuurlijk de pool tiptop in orde te krijgen voor ons.
Ook was er nog een gepensioneerde Hollander die vertelde over het wonen in de Filippijnen wat reuze interessant is. Bijvoorbeeld dat een poetsvrouw hier een 2 euro per dag verdiend.
Zouden we die voor da geld ook mee kunnen nemen naar holland?

De highlight van hier is voor ons de undergroud River die tot de de 7 wereld wonderen behoord.
Deze ondergrondse rivier midden in de rotsen is maar liefst 8,2 km lang waarvan wij er die dag 2 km zijn in geweest.
Op in de minivan waar ze toch een man of 14 in weten te krijgen moeten we het de komende 3 uur zonder beenruimte doen.
Aangekomen en (goed) geluisterd naar de instructies van onze gids om toch maar niet je rugzak onbeheert te laten want de apen krijgen alles open.
Tja en uitgerekend Jeroen vergeet dit voor een paar seconden waarna de aap er binnen een paar seconden de rits open heeft en onze waterdichte zak meeneemt. Ik stond erbij en ik keek erna hmmm.
Het is voor Filippijnse begrippen een heel toeristisch oord en er komen behoorlijk veel mensen op af.
Sabang (waar de tour start) is niets meer dan een aantal hutjes met een paar zandwegen.
Hup de boot in en varen maar naar het wereld wonder.
Geweldig was om te zien de vleermuizen die er duizenden zaten en wel je mondje dan goed dichthouden anders krijg je vleermuizen shit in je mond. (bat(d)shit)
Indrukwekkend om te zien waren ook de kathedralen(lees enorme hoge ruimtes) waarvan de hoogste 65 meter was.!!
We hadden graag wel wat langer gebleven maar het kriebelt al weer en we hebben ons volgend doel al in het vizier zitten op ons uiteindelijke doel El nido.
Morgen gaan we naar Port Barton wat absoluut niet veel toeristen komen mede doordat het niet erg goed bereikbaar is.
We gaan naar het noorden van Palawan waar Port Barton een tussenstop gaat worden van een nacht of 3 op een heus eiland.!
Als het allemaal goed gaat worden we opgehaald door een Banka (boot) die ons naar het paradijsje moet gaan brengen.!
Maar eerst moeten we er nog gaan komen en dat gaan we doen met de lokale bus en niet met een minivan.
S’morgens hartelijk afscheid genomen van de vriendelijke eigenaresse die ons gratis bij de bus terminal afzette.
Zo en daar staan we dan…de bus hadden we al gezien en het mocht dan ook nog net de naam bus hebben zoon oud en versleten geval het was.
We waren lekker ruim op tijd en de bus zou om 9 uur vertrekken.
Maar ff een busje rijden heeft hier dus iets meer te betekenen dan hop in da ding en kachelen maar.
Nee hoor eerst moet deze geladen gaan worden voor deze ja REIS.!!
Wat er allemaal niet op een dak van een bus past zeg.! Zakken rijst manden,pakketjes zakken vol met chips you name het het gaat allemaal mee.!
Nou dan eindelijk toch gaat hij dan rijden voor een tocht van 82 km waar we als het goed is 4 uur over doen.
Hop op weg dan maar…och nee we moeten eerst langs de benzinepomp waar we 2 stuks jerrycans van 25 liter benzine moeten laden haha. En ja deze gaan ook op het dak pfff.
Het is een mooie rit en we begrijpen wel waarom deze bus vol met goodies zitten want er rijd maar 1 bus daar naar toe per dag.
De bus klinkt of hij elk moment helemaal uit elkaar valt maar het oude beestje doet het prima en de rit is heerlijk en geweldig om te zien TOP.!!
Maar goed aan de verharde weg komt dan ook een eind en we hebben nog een uur te gaan naar onze boot.
Op een gegeven moment lijkt het erop dat we ons paradijs misschien wel niet zullen halen..Poeh.
De weg veranderd door als het ware in een modderpoel waardoor de chauffeur wel erg moet gaan sturen en gas geven.
We worden van links naar rechts gezwiept en tot 2 keer toe dreigt de bus om te slaan.
als klap op de vuurpijl rijden we ook nog naast een afgrond die erg hoog is…..jongens niks voor ons.!!
Wat een hels stuk en we zijn zoooooooooo blij dat we uiteindelijk Port Barton binnen rammelen.
Tjonge wat een helse rit….
Uiteindelijk zitten we dan op ons strandje hier waar we de enigste toerist zijn en een weldaad aan rust hebben we verdiend.
Een mooi hutje op het strand waarvan de veranda over het water hangt…geweldig.
We hebben het resort voor ons zelf en er is op de staff na niemand te zien hier.
De stroom doet het hier maar 6 uur per dag en de wifi is erg slecht dus voor het thuisfront geen Skype.

Maar het volgende avontuur ligt al weer op de loer..
We gaan NIET meer terug in die rammelbus over diezelfde weg dus word het een boot als die er is of een andere weg die er wel is maar dan moeten we weer naar het zuiden terug
Wat je moet beseffen is dat hier reizen niet meevalt en vol hindernissen zit en de bussen maar soms rijden en de wegen slecht en soms vol met verkeer.
Helemaal vergeten zijn we ook een hoop geld mee te nemen wat we wisten maar toch vergeten zijn.pfffff.
We hebben niet genoeg om hiermee El Nido mee te bereiken dus moeten we voor geld helemaal terug naar Puerto Princessa waar we dus vandaan kwamen …erg zeg.
Op heel dit eiland kun je dus maar op 1 plaats pinnen en met mastercard betalen schijnt het.
Gelukkig hebben we nu net vernomen dat er in Roxas een pinautomaat is waar we kunnen pinnen alleen…….. (ja tuurlijk)
Minimaal kunnen opnemen.
Nou dat gaat een avontuur op zich worden onze jacht naar Cash haha.
Maar alles komt goed en we gaan nu een welverdiend biertje nemen en genieten van ons geweldig uitzicht.
Groetjes van ons.
(de foto’s komen nog omdat de wifi slecht is hier)